پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی بر راهبردهای تنظیم هیجان و اجتناب شناختی بیماران زن مبتلا به وسواس فکری- عملی انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن مبتلا به وسواس بود که در سال 1400 به مراکز مشاوره و مددکاری شهر کرمانشاه مراجعه کرده بودند. از میان آنها 30 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی را  به صورت گروهی، هفته ای یک بار در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تنظیم هیجان گراس و جان و اجتناب شناختی سکستون و داگاس استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل واریانس یک-راهه در متن مانکوا  نشان داد که درمان مبتنی بر کاهش استرس بر اساس توجه آگاهی باعث کاهش معنادار نمرات فرونشانی و اجتناب شناختی و افزایش معنادار نمرات مؤلفه ارزیابی مجدد شناختی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است. با استناد به یافته های حاصل از پژوهش پیشنهاد می گردد که جهت مدیریت راهبردهای تنظیم هیجان و کاهش اجتناب شناختی بیماران وسواسی از نتایج گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی  به عنوان یک روان درمانی مدرن در مراکز مشاوره و درمانی بهره برد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با ایده پردازی خودکشی بود. به این منظور، 120 نفر از دانشجویان دانشگاه خوارزمی (60 نفر دختر، 60 نفر پسر) انتخاب شدند و توسط پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) و مقیاس ایده پردازی خودکشی بک (BSSI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که راهبردهای خود سرزنش گری، نشخوارگری، فاجعه نمایی و دیگر سرزنش گری با ایده پردازی خودکشی رابطه مثبت دارند، در حالی که راهبردهای پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، کم اهمیت شماری و ارزیابی مجدد مثبت، به صورت منفی با ایده پردازی خودکشی همبسته بودند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان، راهبردهای کم اهمیت شماری، پذیرش، تمرکز مجدد مثبت و ارزیابی مجدد مثبت به صورت منفی ایده پردازی خودکشی را مورد پیش بینی قرار دادند. همچنین، از بین راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان، راهبردهای خود سرزنش گری و فاجعه نمایی به صورت مثبت ایده پردازی خودکشی را پیش بینی کردند. نتایج پژوهش حاضر ارزش پیش بین کنندگی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در ایده پردازی خودکشی را برجسته نمود. بنابراین، به نظر می رسد که راهبردهای شناختی تنظیم هیجان می تواند تلویحات کاربردی مهمی در مداخلات و اقدامات پیشگیرانه خودکشی داشته باشد.

این پژوهش با هدف تعیین نقش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در پیش بینی علایم افسردگی انجام شده است. روش این پژوهش از نوع همبستگی است و از بین دانشجویان دانشگاه پیام نور اصفهان، 262 نفر از رشته های مختلف به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2002) و آزمون نشانه های اختلالات روانیSCL-90  (دروگاتیس و همکاران، 1973) روی گروه نمونه اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل گردید. نتایج تحلیل نشان داد که از بین 9 مقیاس راهبرد تنظیم شناختی هیجان، به ترتیب؛ فاجعه بار خواندن، پذیرش، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و نشخوار فکری همراه با استرس اخیر بر افسردگی تاثیر داشته اند و پیش بینی کننده معنادار آن هستند (P<0.001). اما راهبردهای سرزنش خود، سرزنش دیگران، بازارزیابی مثبت، تمرکز مجدد مثبت و کم اهمیت شماری بر افسردگی تاثیر نداشته است و از معادله حذف شدند. این نتایج رهنمودهایی به منظور پیشگیری از بیماری افسردگی از طریق اصلاح راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ارائه می دهد.

زمینه و هدف: اضطراب نقش موثری در افت ویژگی های مثبت روان شناختی کودکان دارد و یکی از روش های موثر برای بهبود ویژگی های روان شناختی، روش آموزش تنظیم هیجان است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر بهزیستی روان شناختی، سازگاری مدرسه و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در کودکان مضطرب بود. روش بررسی: روش این مطالعه، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را کودکان مضطرب مقطع ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی 1398-99 تشکیل دادند. چهل دانش آموز پس از بررسی معیارهای ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و با روش تصادفی ساده به کمک قرعه کشی در دو گروه (هر گروه بیست نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش هشت جلسه نوددقیقه ای آموزش تنظیم هیجان را دریافت کرد و برای گروه گواه آموزشی ارایه نشد. ابزارهای پژوهش، مقیاس بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989)، سیاهه سازگاری مدرسه (سینها و سینگ، 1993)، پرسش نامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و پرسش نامه اضطراب کودکان (اسپنس، 1997) بود. داده ها با آزمون های خی دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه گواه پس از حذف اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون از نظر متغیرهای بهزیستی روان شناختی (0٫, 001>p)، سازگاری مدرسه (0٫, 005=p)، راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (0٫, 001>p) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (0٫, 001>p) تفاوت معناداری مشاهده شد. باتوجه به مقدار مجذور اتا، 87درصد از تغییرات بهزیستی روان شناختی، 84درصد از تغییرات سازگاری مدرسه، 91درصد از تغییرات راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و 85درصد از تغییرات راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان نتیجه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بود. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود، آموزش تنظیم هیجان نقش موثری در بهبود بهزیستی روان شناختی، سازگاری مدرسه و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در کودکان مضطرب دارد؛ بنابراین روان شناسان و درمانگران می توانند از روش آموزش تنظیم هیجان به منظور بهبود ویژگی های روان شناختی کودکان مضطرب استفاده کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با اضطراب مرگ در دانشجویان بود. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 130 (66 پسر و 64 دختر) دانشجوی کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (1970) را تکمیل کردند. داده های پژوهش به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با اضطراب مرگ، همبستگی معناداری وجود دارد (P<0.01،(P<0.05  از میان راهبردهای تنظیم شناختی هیجان توجه مثبت به ارزیابی، فاجعه سازی، باز ارزیابی مجدد، پذیرش، نشخوار فکری و مقصر دانستن خود، بهترین پیش بینی کننده های اضطراب مرگ در دانشجویان بودند (27% = ضریب تعیین تعدیل شده، .(P<0.01 نتایج این بررسی بیان می کند که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان سازه های روان شناختی، در پیش بینی اضطراب مرگ مهم هستند.

هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان ناشنوا انجام شد. روش روش این پژوهش، نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده در پژوهش حاضر، طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش دانش آموزان ناشنوای مدرسه میر شهر اصفهان در سال 1397 بودند. گروه نمونه شامل 28 نفر از دانش آموزان ناشنوا بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه 14 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 50 دقیقه ای، هفته ای دو بار در جلسات گروهی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخله ای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) بود. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نسخه 24 نرم افزار بسته آماری در علوم اجتماعی تحلیل شد. یافته ها یافته ها نشان داد که آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تاثیر معناداری بر انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان ناشنوا داشت. نتیجه گیری آموزش برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می تواند انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان ناشنوا را بهبود بخشد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود از این برنامه برای بهبود انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان ناشنوا استفاده شود.